Diagnoza – czyli początkowa i jednocześnie kluczowa faza współpracy logopedy z dzieckiem i jego rodziną. Polega na ocenie aktualnego poziomu funkcjonowania dziecka. Składa się z dokładnego wywiadu, prowadzonego z rodzicami bądź opiekunami dziecka, który jest dostosowany do zgłaszanych problemów, a także pracy z dzieckiem. Dzięki diagnozie logopeda otrzymuje informacje dotyczące poziomu rozwoju komunikacji dziecka, kluczowe w planowaniu skutecznej terapii.
Nasze działania dostosowane są do każdej grupy wiekowej i opierają się na precyzyjnie dobranych narzędziach i sposobach diagnozy. Nie rozgraniczamy diagnozy na logopedyczną i neurologopedyczną, gdyż w przypadku każdego podopiecznego staramy się wykorzystać cały zakres naszej wiedzy i doświadczenia, tak aby dzięki dokładnej diagnozie możliwe było zaplanowanie jak najskuteczniejszej terapii.
Ukierunkowana jest na ocenę m.in.: odruchów ustno-twarzowych, funkcji prymarnych, budowy i funkcjonowania aparatu artykulacyjnego. Ocenie podlegają również umiejętności takie jak: utrzymywanie kontaktu wzrokowego, uwspólnianie pola uwagi, podążanie wzrokiem za bodźcem, reagowanie na dźwięki i identyfikowanie ich, umiejętność naśladowania związana zarówno z motoryką dużą i małą, jak i z naśladowaniem dźwięków nieartykułowanych i artykułowanych.
Dodatkowym ważnym elementem w tej diagnozie jest ocena: artykulacji dziecka, kompetencji językowych i komunikacyjnych, a także umiejętności związanych z syntezą i analizą słuchową oraz wzrokową.
Działania prowadzimy w oparciu o model aktywny autorstwa dr Magdaleny Grycman. Część diagnostyczna polega na zidentyfikowaniu specyficznych zachowań dziecka, które mogą stać się bazą do komunikowania przez nie swoich potrzeb oraz identyfikacji obszarów, w obrębie których można rozpocząć budowanie skutecznej komunikacji.
Diagnozę wykonujemy w oparciu o: założenia i wytyczne zawarte w programie metody PALIN PCI terapia interakcyjna rodzic - dziecko dla jąkających się dzieci w wieku do lat 7, „Kwestionariusz do badania stopnia niepłynności mówienia u dzieci” (Chęciek M., Węsierska K.), a także „Listę chroniczności jąkania” (Cooper E.) oraz „Kiddy CAT. Test do badania postaw związanych z komunikowaniem się jąkających się dzieci w wieku przedszkolnym” (autorstwa Vanryckeghen M., Brutten G.J.). Diagnoza składa się ze szczegółowego wywiadu z opiekunami dziecka i badaniem dziecka, które ma na celu ustalić stopień niepłynności, odczucia dziecka związane z mówieniem oraz szczegółowo określić jego potrzeby.
Diagnozę w przypadku młodzieży i dorosłych wykonujemy w oparciu o „Kwestionariusz Cooperów do Oceny Jąkania” (Chęciek M.) oraz „Kwestionariusz Niepłynności Mówienia i Logofobii” (Tarkowski Z.).
Diagnozy prowadzone są w siedzibie ŁCTiS w Łodzi przy ulicy 11-go Listopada 41, blok nr 37.